4 გზა იმისათვის, რომ მივიღოთ სარგებელი ნეგატიური მოვლენებისგან

ნეგატიურ მოვლენებს გვერდს ვერ ავუვლით. ეს იქნება ჩვენი მისამართით ნათქვამი სიტყვები, რომლებიც გულს გვტკენს, განცდილი მარცხი, ახლობელ ადამიანებთან უთანხმოება თუ სხვა რამ, ჩვენ უნდა შევძლოთ და ვისწავლოთ მათთან გამკლავება და ზედმეტი ემოციურობისგან გათავისუფლება. გიფიქრიათ, რამდენჯერ გაგვიზვიადებია ესა თუ ის მოვლენა ჩვენს წარმოსახვაში, ზოგჯერ ისეთი წვრილმანი რამ, რაც სხვებმა ალბათ ვერც კი შენიშნეს?

გამოსავალი, თუ როგორ მივიღოთ ნეგატიური მოვლენები ზედმეტი სტრესისა და ემოციურობის გარეშე, შესაძლოა აღმოჩნდეს უნარში - შევხედოთ საკუთარ თავს სხვისი თვალებით.

რატომ არის მნიშვნელოვანი ჩვენი თავის გარედან დანახვა? საკუთარი თავის თვითკრიტიკის დროს გამოჭერისას, თუ როგორ შევცდით ამა თუ იმ ადამიანში, როგორ არ გამოგვივიდა ჩანაფიქრი, როგორი მოუხერხებლები ვართ და ა.შ. და ამ ფიქრების გაანალიზებისას მარტივად მივხვდებით ეს „საუბრები“ რამხელა ემოციურობის და სუბიექტურობის ფონზე მიმდინარეობს.

კვლევის მიხედვით, როდესაც ადამიანებმა პრაქტიკაში დანერგეს საკუთარი „მე“-ს გარედან დანახვის ჩვევა, რთულ სიტუაციებში რაციონალური რეაქციები და ნაკლები ემოციური დაძაბულობა გამოამჟღავნეს. რამოდენიმე კვირის ანდა თვის შემდეგ კი სულ უფრო ნაკლებად გამოხატეს ემოციურობა პრობლემატურ საკითხებზე.

აღნიშნული უნარ-ჩვევის განვითარებას მივყავართ მეტი პროდუქტიულობისკენ და თვით-შემეცნებისკენ, რაც ახდენს ნეგატიური გამოცდილების გაანალიზება-დახარისხებას. კვლევებმა ბავშვებსა და მოზრდილებში აჩვენა, რომ საკუთარ თავზე შორიდან დაკვირვება ეხმარება ორივე ასაკობრივ ჯგუფს ემოციური გადატვირთვისგან თავის დაღწევასა და სტრესული სიტუაციების გარდაქმნაში პატარ-პატარა აღმოჩენებად და გაცნობიერებებად.

კვლევები ასევე მიუთითებენ დამატებით სარგებელზე, რაც ამ უნარის განვითარებას მოაქვს: სტრესული ფიქრების, სიბრაზის, აგრესიული ქცევების შემცირება ანალიტიკური აზროვნების გაუმჯობესებისა და კონფლიქტური ურთიერთობების მოგვარების შესაძლებლობების ზრდის ფონზე.

არსებობს 4 გზა, როგორ ვაქციოთ ეს უნარი ქმედებებად:

1. ვიზუალიზაცია „დამკვირვებელი“
გავაანალიზოთ ნეგატიური სიტუაცია, რომელშიც აღმოვჩნდით. ან წარმოვიდგინოთ რას გვეტყვის მეგობარი, რომელმაც დიდი ყურადღებით შეისწავლა ჩვენი მდგომარეობა. ანდა, მოდი ვიფიქროთ იმაზე, თუ რა გამოსავალს მონახავდნენ კონკრეტული რთული სიტუაციიდან ჩვენი ავტორიტეტები.

2. არანაირი „მე“
ვისაუბროთ მესამე პირში. ეს თითქოსდა უმნიშვნელო ცვლილება საუბარში შესაძლოა ყველაზე სასარგებლოც აღმოჩნდეს საკუთარი თავის გარედან შესწავლის პროცესში. როდესაც კვლევის მონაწილეები იყენებდნენ თავიანთ სახელებს ან უბრალოდ მესამე პირში საუბრობდნენ, ადვილად აღიქვამდნენ სოციალურ გამაღიზიანებლებს, როგორც ზედმეტად გაზვიადებულს და არა როგორც სტრესულსა და პროვოკაციულს.

3. წერა
საკუთარი მონათხრობის ფურცელზე გადატანა, რაც გაგვიადვილებს მოვლენებისგან ერთი ნაბიჯით უკან დახევას და მათ სიღრმისეულ ანალიზს. ექსპერიმენტის მონაწილეებს, რომლებმაც ამომწურავად გაშალეს საკუთარი სტრესული მდგომარეობა, შედეგი უფრო ეფექტური აღმოჩნდათ. მათ სულ უფრო ნაკლებად გამოიყენეს სიტყვები პირველ პირში, ასევე ნეგატიური ემოციები და ორიენტირება მოახდინეს შექმნილ სიტუაციებზე თავიანთი რეაქციების მიზეზებზე.

4. მომავალზე ფოკუსირება
კითხვა საკუთარ თავს: რას ვიგრძნობ და ვიფიქრებ ამ სიტუაციაზე ერთი კვირის ან წლის შემდეგ? ამ დროს ყურადღების გადატანა ხდება ამჟამინდელი მდგომარეობიდან მომავალზე, რაც დაგვეხმარება მოვლენის ობიექტურად აღქმაში.

ასე რომ, თუკი საკუთარ თავსა და გრძნობებში გარკვევა გვსურს, ემოციების გავლენის ქვეშ მოქცევის გარეშე, მოცემული სტრატეგიების მოსინჯვა ნამდვილად ღირს.

advice.shinetext.com